Powikłania po wypełniaczach

Reakcja alergiczne po wypełniaczach zdarzaja się często. Jeżeli są niewielkie, pod postacią niewielkiego rumienia nie są zauważane przez pacjentów, ustępują samoistnie. Większym problemem są reakcje anafilaktyczne, powodujące zaburzenia oddychania, zagrażające życiu.

Po kolei….. najczęsciej po wstrzyknięciu wypełniacza występuje obrzęk, rumień. Jeżeli towarzyszy temu niewielki świad, możemy wnioskować że któryś ze składników produktu nas uczula. Wiele pacjentek ma uczulenie na substancje znieczulające: lignokainę dodawaną do produktu, dlatego też zawsze należy przeprowadzić z pacjentem dokładny wywiad chorobowy.

Im lepszy produkt, tym mniejsze ryzyko reakcji niepożadanych (w tym buisnessie niestety cena ma znaczenie, lepsze produkty są droższe). Lepszy produkt to produkt z dobrego laboratorium, oczyszczony z fragmentów komórek bakteryjnych (z udziałem których jest wytwarzany), prawidłowo wysterylizowany i zapakowany. Produkty te opatrzone są odpowiednimi certyfikatami, które wskazują na fakt że możemy je bezpiecznie wstrzykiwać, że produkty te są zarejestrowane na terenie Unii Europejskiej.

Reakcja alergiczne wystepują zaraz po podaniu produktu, są to reakcje typu natychmiastowego. Drobne to rumień i świad, poważne to wstrząs anafilaktyczny z zaburzeniem oddechu. Niekiedy zdarza się także obrzęk Quinckiego, obrzęk języka, spuchnięcie warg, jest to również poważny problem zagrażający życiu. Drobne problemy alergiczne leczymy lekami doustnymi, tabletkami przeciwalergicznymi, poważne zastrzykami ze sterydów, często wymagana jest hospitalizacja pacjenta.

Innym poważnym problemem, niedocenianym przez nas lekarzy i pacjentów jest reakcja alergiczna typu opóźnionego. Na pewno znajdą się pacjentki, które powiedzą że przez 6 miesięcy po zabiegu wszystko było super, ale później usta zaczęły puchnąć, czy pojawił się obrzęk policzka, lub powieki dolnej. Jest to reakcja typu opóźnionego, wymagająca leczenia. Oczywiście leczymy lekami przeciwalergicznymi, sterydami, ale często wymagane jest rozpuszczenie i usuniecie preparatu z tkanek. Dopiero po usunięciu, rozpuszczeniu wypełniacza objawy ustępują. 

Ważne jest aby wybrać sobie lekarza medycyny estetycznej, i najlepiej korzystać z tych samych produktów, wypełniaczy. Podawanie produktów w różnych miejscach sprawia, że lecząc powikłania trudno nam zorientować się co i gdzie było podane, jaki produkt powoduje określone objawy.

Martwica skóry po wypełniaczach jest najpowazniejszym powikłaniem z którym się spotykamy w gabinetach medycyny estetycznej. Przyczyną martwicy skóry jest wstrzyknięcie wypełniacza do naczynia krwionośnego. Wypełniacz zamyka światło naczynia powodując niedokrwienie tkanek, w konsekwencji martwicę tkanek. 

Wstrzyknięciu wypełniacza do naczynia zwykle towarzyszy ból, jest on zgłaszany przez pacjenta. Następnie, w okolicy gdzie ucisnęlismy naczynie dochodzi do zbielenia tkanek. Na skórze po 24 godzinach mogą się pojawić drobne pęcherzyki surowicze. Jeżeli pacjent zgłosi się do lekarza w ciągu 24 godzin od uciśnięcia naczynia krwionośnego jesteśmy w stanie zapobiec martwicy tkanek. Podajemy hialuronidazę, która rozpuszcza kwas hialuronowy, i odbarcza tkanki, przywracane jest prawidłowe krążenie krwi.  Jeżeli nie usuniemy przyczyny zamknięcia naczynia, wypełniacza martwica tkanek będzie postepowała. Tkanki niedokrwione, martwicze będą się oddzielały od skóry w postaci strupów, w ich miejscu pojawi się owrzodzenie tkanek. Proces gojenia się takiej rany jest długi, nie umiemy przewidzieć jak skóra się wygoi po zakończeniu leczenia.

Zwykle po usunięciu martwicy tkanek pojawiają się blizny na skórze i pod skórą, które moga zaciągać tkanki, powodując trwałe oszpecenie (widzicie to na zdjęciu gdzie przedstawiona jest broda pacjentki). Oszpecenie po podaniu wypełniacza jest często przyczyną procesów sądowych wytaczanych lekarzom, kosmetyczkom, trudno się dziwić pacjentkom, że oczekują zadośćuczynienia za krzywdę.

Kolejnym dramatycznym powikłaniem po wstrzyknięciu wypełniacza do naczynia jest ślepota. Naczynia w obrębie twarzy są ze sobą połączone, przy wypełnianiu doliny łez może dojść do migracji preparatu i przeniesieniu cząstek kwasu hialuronowego do tętnicy środkowej siatkówki. Drobne cząsteczki kwasu hialuronowego zamykają tętnicę środkową siatkówki powodując trwała ślepotę. Dlatego też tak istotne jest oddawanie się w ręce lekarzy przy wstrzykiwaniu kwasu hialuronowego. W mojej lodówce podstawowym produktem jest właśnie hialuronidaza, i to nie 1-2 ampułki, ale 30, aby w przypadku jakiegokolwiek problemu móc nieść pomoc pacjentowi natychmiast.

Wiele pacjentek po powiększeniu ust skarży się na wyczuwalne grudki. Jeżeli po zabiegu w ustach wyczuwasz grudki skontaktuj się ze swoim lekarzem, on sprawdzi czy jest to coś czym powinnaś się martwić.

Tuż po powiększaniu ust grudki w ustach mogą być zarówno niewielkim obrzekiem, jak i siniakiem po ukłuciu ust igłą. Jeżeli nie towarzyszy temu ból, silny stan zapalny nie ma się czym martwić. Obrzek i siniaki powinny się wchłonąć w ciągu 5-7 dni od zabiegu.

Jeżeli grudki sa wyczuwalne pod placem po około 14 dniach mogą być to depozyty kwasu hialuronowego, które nie zintegrowały sie z otaczającymi go tkankami. Na rynku mamy wiele kwasów hialuronowych, ja polecam korzystanie z tych wysokiej jakości, które pracują z ruchami miesnia okrężnego ust. Wypełniacze te dobrze układają się w tkankach i sa niewyczuwalne przez pacjentki.

Jeżeli jednak czujesz grudkę, wróć do lekarza. Lekarz może tą grudkę mechanicznie wycisnąć, nakłuwając ją igłą, ewentualnie rozpuścić hialuronidazą, jeżeli nie uda się jej rozmasować, lub usunąć mechanicznie. Ważne jest aby lekarz sprawdził, czy nie tworzy się  w ustach stan zapalny, czy inna niepożądana zmiana.  

Ja nie polecam pacjentom masowania ust po zabiegu, odpowiedzialnościa lekarza jest właściwe ułożenie wypełniacza w ustach, i skontrolowanie go na wizycie kontrolnej. Pacjent nie wie jak masować usta, w którą stronę, nie jest to jego rola.

Podając kwas hialuronowy bardzo ważne jest dobranie odpowiedniego preparatu do obszaru twarzy, który poddawany jest leczeniu. W usta podawany jest preparat miękki, delikatny, pracujący z ruchami mięśnia okrężnego ust, w policzki wkładane sa preparaty twarde, sztywne, które mogą stanowić podporę tkanek, dodawać policzkom objetości. Okolica podoczodołowa wymaga podania preparatu, który nie chłonie wody, aby nie powodował nadmiernych obrzęków powiek dolnych.

Niestety zdarza się, że po podaniu preparatu w tkankach pozostają grudki produktu, wyczuwalne przez skórę,  niekiedy także widziane przez skórę. Jeżeli grudki te się otarbiaja bardzo trudno je usunąć. Jedną z technik pozbywania się grudek jest ich rozpuszczanie za pomocą hialuronidazy, enzymu rozpuszczającego kwas hialuronowy. Możemy wtedy wstrzyknąć do każdej grudki hialuronidazę i pozbyć się ich, przywracając naturalny wygląd tkanek.

 W tkankach widoczne są także zmiany pozapalne, tzw. ziarniniaki. Ziarniniaki są to owalne twory, ale powstałe od nowa w naszej skórze.  Nie ulegają one rozpadowi, rozpuszczeniu hialuronidazą. Leczymy je wstrzykując do nich sterydy, leki przeciwzapalne, lub po prostu wycinając je chirurgiczne. Chirurgiczne wycięcie ziarniniaka zawsze pozostawia na skórze  bliznę. Wycięcie jednej zmiany nie jest problemem, jednak wycięcie 5-10 jest niemozliwe, dlatego też najpierw staramy się je usunąć poprzez ich ostrzykiwanie.

Im lepszy (w praktyce droższy) kwas hialuronowy zastosujemy, tym mniejsze mamy prawdopodobieństwo wystapienia zmian zapalnych po jego podaniu. Nie możemy robić antyreklamy, ale lecząc powikłania po kwasie hialuronowym i przeprowadzając wywiad z pacjentem w wywiadzie pacjentki powtarzają te same nazwy produktów (które powodują powikłania). 

Kwas hialuronowy, wypełniacze produkowane są w laboratoriach z wykorzystaniem kultur bakteryjnych. Gel jest następnie oczyszczany, sterylizowany i pakowany w pojedyncze szklane strzykawki. Jeżeli w trakcie produkcji produkt nie jest idealnie oczyszczony zawiera fragmenty kolonii bakteryjnych. Nieprawidłowo oczyszczone produkty po wstrzyknięciu do skóry mogą powodowac powstanie stanu zapalnego, powstanie ropnia.

Ropnie powstają także, gdy zabiegi injekcyjne są przeprowadzane w domu, salonach kosmetycznych, wszędzie tam gdzie nie jest zachowana higiena i odpowiednia aseptyka. Bakterie ze skóry są przenoszone do tkanki podskórnej, przy niskiej odporności organizmu w skórze tworzą się ropnie, a niekiedy przetoki.

Stanom zapalnym skóry towarzyszy ból, zaczerwienienie, ocieplenie tkanek. Pacjentki czują, że dzieje się coś niepokojącego. Jezeli pacjentka trafi do lekarza na wczesnym etapie infekcji, gdy ropień dopiero się formuje możemy skutecznie leczyć ją za pomocą antybiotykoterapii. Prowadzimy wtedy leczenie antybiotykami około 2 tygodni, często łacząc je z rozpuszczaniem felernego kwasu hialuronowego.

Przy odrobienie szczęścia udaje się wyleczyć pacjentki bez pozostawienia blizn, zaciągnięć skóry, bez deformacji tkanek, nie zawsze jest to możliwe. Często w miejscu założenia drenów, czy nacięcia ropnia pojawia się blizna.

Lecząc ropnie, nacieki zapalne często musimy dokonać nacięcia skóry, założyć saczki do odprowadzenia ropy. Po wygojeniu sie ropni na skórze, a także w tkance podskórnej tworzą się zrosty, blizny, które mogą zaciągać sąsiadujące tkanki. Jezeli pojawia się zrosty łącznotkankowe na późniejszym etapie pracy z pacjentem można je rozrywać za pomocą kaniuli, podając przy tym niewielkie ilości kwasu hialuronowego w celu odtworzenia ubytków tkanek.Na zdjęciu powyżej widzicie niewielką deformację brody, po rozpuszczeniu kwasu hialuronowego i ewekuowaniu ropni. Leczenie często trwa kilka miesięcy, aby móc przywrócić pierwotny wygląd pacjentki i jej oryginalną urodę.