Rozpuszczanie kwasu hialuronowego - hialuronidaza

Kwas hialuronowy na zdolność do wiązania wody. Cząsteczka kwasu hialuronowego może związać od 500-1000 cząsteczek wody, przyciągając je do tkanek. Każda okolica twarzy jest inna, pełni inną funkcję. Okolica podoczodołowa jest delikatna, pełno w niej naczyń, skóra tam jest cienka, prześwitująca, pkości policzków pokryte są licznymi mięśniami, na których ułożone są torebki tłuszczowe, tkanka podskórna i skóra. Usta to mięsień okrężny oka, na którym jest czerwień wargowa, skóra. Każda ta okolica wymaga podania kwasu hialuronowego o różnej charakterystyce, policzki bardziej twardego, a w usta wstrzykujemy produkt który jest elastyczny i pracuje z mięśniem okrężnym ust.

Jeżeli zastosujemy niewłaściwy kwas hialuronowy do okolicy twarzy powoduje on powstanie grudek, obrzęków, powoduje zły efekt estetyczny. Jeżeli np. w okolicę podoczodołową zastosujemy kwas o złym stężeniu kwasu hialuronowego ściągając wodę do tkanek spowoduje obrzęk dolnej powieki, który bedzie większy rano, mniejszy po południu, ale zawsze bedzie o sobie przypominał i nie da się go ukryć makijażem.

Obrzęk twarzy po zabiegu to zbyt duża ilość kwasu hialuronowego wstrzyknięta pacjentce w trakcie jednej sesji, lub krótkim okresie czasu, źle dobrany kwas, lub zła technika wstrzyknięcia np. zbyt płytko.

Kwas hialuronowy powinien byc odpowiednio dobrany do tkanek w które jest wstrzykiwany. Każdy kwas hialuronowy ma odpowiednią lepkość, czyli zdolność przyklejania się do tkanek w które jest wstrzykiwany. Taki kwas przylega do tkanek policzka, brody i nie przemieszcza się z czasem, pozostaje w miejscu wstrzykniecia.  

Jeżeli wstrzykniemy niskiej jakości kwas hialuronowy, o niskiej lepkości, czy np nie dostosowany do ust, kwas ten przemieści się w tkance. Często pacjentki mówią, że kwas podany w policzki przemieścił sie do dołu, spłynął w dolne części twarzy. Na tym polega migracja kwasu hialuronowego, nie pozostaje on w miejscu podania.

Najczęstszym miejscem migracji kwasu hialuronowego są policzki (kwas przemieszcza się ku dołowi), oraz usta. W przypadku ust kwas hialuronowy wychodzi poza kontur ust, widzicie nienaturalne grudki na części wargi górnej pokrytej skórą. Taki kwas należy usunąć z organizmu, rozpuścić go hialuronidazą.

Hialuronidaza jest białkiem pochodzenia zwierzęcego, podajemy ją w sytuacjach gdy korzyści z jej podania przewyższają potencjalne ryzyko związane z jej podaniem. Rozpuszcza on usieciowany kwas hialuronowy wstrzyknięty do tkanek, powoduje jego rozpad i wydalenie z tkanek przez nerki.

Hialuronidaza nie niszczy, w istotny sposób naszego własnego kwasu hialuronowego, kolagenu, ponieważ nasz organizm posiada zdolności naprawsze, samoistnie odtwarza niewielkie ubytki endogennego kwasu hialuronowego w naszym organiźmie.

W przypadku standardowego leczenia za pomocą hialuronidazy, przed wykonaniem zabiegu, każdorazowo lekarz wykonuje test na nadwrażliwość na hialuronidazę. Test ten polega na wstrzyknięciu niewielkiej ilości  preparatu w przedramię. Po upływie 15 min lekarz odczytuje wynik testu.

W stanach ostrych, przy postępującym niedokrwieniu, martwicy tkanek nie jest przeprowadzana próba uczuleniowa, hialuronidaza jest podawany natychmiastowo, w celu ratowania zdrowia pacjenta.

Po zdezynfekowaniu skóry lekarz wstrzykuje hialuronidazę w depozyty kwasu hialuronowego, grudki widoczne pod skórą. Hialuronidaza jest podana w kilku wkłuciach, w miejscu gdzie podany był wcześniej kwas hialuronowy.

Po podaniu hialuronidazy efekt rozpuszczenia grudek kwasu hialuronowego może nie być widoczny od razu, pojawi się po kilku godzinach. W miejscu podania hialuronidazy skóra może się delikatnie zapaść, pomarszczyć się. Po kilku dniach skóra zacznie powoli wracać do normalnego wyglądu, jednak z powodu rozpuszczenia kwasu hialuronowego miejsce gdzie została podana hialuronidaza będzie zapadnięte, będzie wymagało dodatkowych działań estetycznych.

Jeżeli u pacjenta oprócz depozytów kwasu hialuronowego występuje stan zapalny tkanek, ropnie podskórne należy pacjenta przeleczyć antybiotykiem. Antybiotyk usuwa biofilm bakteryjny, który często powstaje na grudkach kwasu hialuronowego. Każdorazowo o podaniu antybiotyku decyduje lekarz, w oparciu o stan kliniczny pacjenta. Niekiedy wykonuje się nacięcie chirurgiczne ropnia i jego ewakuację, jest to jedyna metoda opróżnienia ropnej wydzieliny,

Po zabiegu nie należy dotykać palcami okolicy gdzie podano preparat, nie masować tej okolicy. Proszę nie korzystać z sauny, kąpieli parowych, basenu, siłowni, kriokomory w ciągu 2 tygodni od zabiegu. Nie wolno spożywać alkoholu przez tydzień po zabiegu.

W celu uzyskania pożądanego przez pacjenta efektu estetycznego wymagane jest niekiedy powtórzenie zabiegu preparatem hialuronidazy. O ilości zabiegów i częstotliwości każdorazowo decyduje lekarz po zbadaniu pacjenta. Każdorazowo, po podaniu hialuronidazy konieczna jest obowiązkowa kontrola lekarska po 24-48 godzinach. 

Hialuronidazy nie stosuje się u pacjentów uczulonych na jad osy, owadów błonkoskrzydłych, alergii na kolagen bydlęcy. Bezwzględnym przeciwskazaniem do podania hialuronidazy jest zgłaszana przez pacjenta, występująca w przeszłości reakcja alergiczna na hialuronidazę lub wstrząs anafilaktyczny po jej podaniu.

Hialuronidazy nie stosujemy oczywiście u kobiet ciężarnych, osób chorujących na nowotwór, stosujących radioterapię, chemioterapię.